De Man rent wiel¹. Geenszins vanuit het oogpunt midlifecrisis, maar reeds sinds zijn jeugd en zelfs op semiprofessioneel niveau. Bij dat niveau bleek ook een passende uitrusting te horen. Als ik schrijf fietsbroek-met-zeem, klikschoenen, armstukken en/of fietshelm, dan dringen bijpassende beelden zich onmiddellijk aan u op, al dan niet vergezeld van kippenvel. Daar hield het niet op, want bij wielrennen-op-niveau hoort ook een fiets van vergelijkbaar kaliber.

Termen als carbon, crankstel, balhoofdbuis, bracketpot of cassette² zijn voor mij inmiddels gesneden koek energiereep. Feitelijk is maar één ding belangrijk: het mag niets wegen. De Man en zijn tweewieleramices hebben mij meer dan eens getracht te overtuigen van de onontbeerlijkheid van een nieuwe racefiets die 800 gram lichter is dan de vorige – met een prijskaartje van 10k⁺ – die hét verschil maakt tussen de dood en de gladiolen³. Ik zou dit bedrag besparen door een kilootje af te vallen, maar in deze tijd van bodypositivity kun je met zulke suggesties niet voorzichtig genoeg zijn!

Met eerdergenoemde opgedane kennis was mijn verbazing dan ook groot bij het lezen van bovenstaand bericht in de Telegraaf van afgelopen zaterdag, over de zorg rondom de bagage van de Nederlandse Tour-de-France-renners die op Schiphol is achtergebleven. Niet zozeer verbazingwekkend dat er iets mis is gegaan op Schiphol… maar dat het ontbreken van de bagage de renners stress lijkt te bezorgen. Zij weten toch ook wel dat extra gewicht een succesvolle beklimming van de 3^e categorie⁴ behoorlijk belemmert?

Hopelijk kunnen deze professionele renners zich uit vroeger tijden nog herinneren dat je zo’n luchtig en sneldrogend outfitje ’s avonds gewoon even kunt uitspoelen en vinden zij in de minibar wel een bottle of Jack⁵ voor een stukje mondhygiëne.

Als iemand van de assistentie kan zorgen voor een blokje zeep, zodat een viezerikje⁶ geen nieuwe betekenis hoeft te krijgen, dan is er geen enkel excuus om die Tour niet te winnen met twee vingers in de neus⁷. Die win je immers in bed⁸. En dat staat er al.

Misschien dat de motivatie voor een succesvolle eindsprint ook wat aangewakkerd is. Zo’n frisgewassen gele trui⁹ krijgt een geheel nieuwe dimensie.

Titel: Mongolenwaaier: groep geloste renners; waaier van renners die de slag hebben gemist. Men rijdt volgens ongeschreven wetten: iedereen lost braaf af, tempoversnellers worden op hun rechten en plichten gewezen. De term werd bedacht door renner Gerrie Knetemann.

1 wielrent, racefietst, fietst race… work with me here!

2 Carbon: koolstofvezelversterkte kunststof met een dikte (dunte?) van minder 10 micrometer. Ter vergelijking: een mensenhaar is ongeveer 50 micrometer. Lees: sterk, licht, DUUR!

Crankstel, balhoofdbuis, bracketpot of cassette… klik hier voor alle onderdelen, waar ze zitten en waarom

3 De dood of de gladiolen: (in de laatste fase van een wedstrijd) zo hard mogelijk fietsen en maar kijken wat het resultaat is: de bloemen of helemaal niks

4 3^e categorie: een klim van ongeveer 5 km met een stijgingspercentage van gemiddeld 5 procent

5 Liedje van Ke$ha – Tik Tok “Before I leave, brush my teeth with a bottle of Jack“

6 Viezerikje: segment van een beklimming die je dwingt in het rood te gaan. (Peter Kaag)

7 Met twee vingers in de neus: een overwinning behalen; makkelijk winnen

8 De tour win je in bed: goed slapen is essentieel om te herstellen (Joop Zoetemelk)

9 Dé Truien: na iedere etappe wordt een aantal truien uitgedeeld aan de rijders met de beste prestaties van de vorige ronde(s). Dit kan na iedere etappe veranderen, en de trui kan dus ook per etappe van eigenaar wisselen. De gele trui is voor de leider van het algemeen klassement. De bolletjestrui is voor de beste klimmer van het peloton: de rijders verdienen tijdens iedere klim in dit bergklassement punten, afhankelijk van de hoogte van de berg en de tijd die ze rijden. De groene trui is voor koploper van het puntenklassement. De witte trui gaat naar de beste jonge rijder. Deze trui is voor wielrenners onder de 26 jaar oud en gaat naar de snelste rijder van het algemeen klassement.
De term ‘Trui’ stamt nog uit de tijd dat de truien daadwerkelijk gebreid werden. Die trui zakte bij hevige regenval over de knieën van de leiders.