Na de tijd van pepernoten, kerstkransjes en oliebollen, is het natuurlijk tijd voor het volgende veelbesproken item. Nee, ik bedoel hier niet uw bij voorbaat tot mislukken gedoemde goede voornemens of uw boer-met-kiespijn-glimlach als u met een spa’tje dry january probeert door te worstelen. Ik heb het natuurlijk over de door de Sociale Verzekeringsbank (SVB) jaarlijks gepubliceerde babynamenlijst!
*tromgeroffel*
Nee hoor, kalm aan. Geen reden tot spanning en euforie, blijft u rustig zitten. Zoals te verwachten is er niet ineens een schokgolf aan creativiteit door ons land getrokken. De meeste meisjes werden in 2023 weer belast met de naam Julia (al vijf jaar in de top vijf) en de meeste ouders hopen dat hun zoon zal luisteren naar de naam Noah. Net als de meeste dreumesen, peuters en kleuters in de afgelopen vijf jaar. Op rij…
Hoewel ik het jammer vind dat een gebrek aan enige creativiteit ertoe zal leiden dat hele kleuterklassen straks gevuld zijn met Noah V., Noah van Z., Noah 1 en 2, blonde Noah en bruine Noah – waarbij in het laatste geval een oudergesprek kan worden verwacht in het kader van vermeend racisme – is een overdosis originaliteit ook niet toe te juichen.
Zo is een tiental meisjes opgezadeld met de naam Ellae. Ik verwacht hier een uitspraak als het Amerikaanse L.A. maar aangezien het correct toepassen van de Nederlandse taal voor vele medelanders niet vanzelfsprekend is, kan dit werkelijk alle kanten op gaan. Ook de meisjesnaam Maysae (Méeséé?) komt op mij wat ingewikkeld over. De meisjesnaam Juwayriya doet vermoeden dat het om ouders gaat met een niet-Nederlandse afkomst. Laten we het hopen, dan is het wellicht nog verklaarbaar.
Bij de jongens struikelen we in het minder populaire segment eerst over wat bomen-, honden- en verbasterde Engelse namen, waarna zich dan toch weer die oh-zo-creatieve spelling aan ons opdringt, bijvoorbeeld: Benyamin. Zou men hier trachten het opgelegde ‘vernoemen naar een (on)bemind familielid’ een kleine twist te geven? Of ligt hier een kleine snoepfetish aan ten grondslag?
Wat de achtergrond van deze keuzes ook is, de gevolgen voor Ellae en Benyamin zijn duidelijk: zelden een kaartje, brief of e-mail ontvangen met de juiste spelling van je denominatie.
Voor de mensen die al moeite genoeg hebben met het vinden van één naam voor hun aanstaande kroost, is het goed te weten dat er ook een lijst is met meestvoorkomende genderneutrale namen, geschikt voor welke verrassing zich dan ook aandient in het kraambed. Voor 2023 is de naam die bij evenveel jongens als meisjes gekozen werd de naam Riley. Deze lijst is – in tegenstelling tot de binaire namenlijsten – overwegend gevuld met Engelsklinkende namen. Wellicht hebben wij-Nederlanders daar een minder geslachtsgerichte associatie mee?
Omdat sommige namen herkenning oproepen, vind ik het verrassend dat deze toch nog regelmatig voorbijkomen in 2023. Zo zijn er 289 Jans bijgekomen – nr 1 in Flevoland (!) – die ondanks hun suffe reputatie en modaal salaris toch de grote Jan én alleman moeten uithangen. Daarnaast werden er 333 sceptische Thomassen geboren en zullen 356 ouderstellen na de geboorte van hun kleine Benjamin de kinderwens aan de wilgen moeten hangen.
Zouden ouders zich bewust zijn van de associatie die de door hun gekozen naam oproept? En van de druk die het kind zou kunnen voelen om zijn of haar naam eer aan te doen? Joost mag het weten.
Ten slotte ben ik zeer benieuwd naar uw inzichten in deze materie. Heeft uw (klein)kind een bijzondere naam en vindt u het leuk dit toe te lichten? Is uw familie uiteengevallen omdat u uw pasgeboren dochter Mila heeft behoed voor de gevolgen van een leven met de naam Lubbertje – naar uw schoonmoeder? Bent u trots op uw naam en wilt u dit delen met de wereld? Heeft u een interessant voorbeeld van een naamspelling waarbij de gever niet gehinderd werd door enige taalvaardigheid? Wilt u na jaren van onzekerheid uw frustratie kwijt over uw eigen naam? Schroom niet en noem het beestje bij de naam!
Adoxography 
Zegt u het maar…