Over apen die mensen worden.

Het is voorjaarsvakantie. Op zo’n typische ‘ja, maar waarom?’ -dag krijg ik de vraag hoe de allereerste mensen ooit op aarde kwamen. Hm… bijbel vs evolutietheorie. Omdat mijn apen-werden-mensen-/miljoenen-jaren-in-twee-minuten-uitleg toch echt te vaag was voor de kleuter, besloot ik dat de bibliotheek een leuk uitje was. We hebben tenslotte niet voor niets zo’n abonnement en ik kon wel wat begeleiding gebruiken bij deze materie.

Aangezien wij daar zelden komen en het assortiment mij geheel onbekend is, liet ik kleuter lekker rondkijken terwijl ik zelf zocht naar boeken die hoorden bij de eerder genoemde vraag. Boeken die, behalve de leugenachtige bijbelvariant, overigens niet te vinden waren. Gelukkig vond de kleuter ander interessant materiaal. Euforisch rende ze naar me toe met het boek: “Waar kom ik vandaan.” Ik hoef u niet uit te leggen dat dit geen gids was met stadswandelingen, maar de échte vraag… voortplanting. Kleuter, die nog steeds in de veronderstelling is dat baby’s vanaf de sterren op magische wijze in je buik verschijnen wil dus méér info. Shit!

Gelukkig was de avond na ons biebbezoek vrij kort, waardoor ik kon volstaan met het boek over Anna die zwemles krijgt en de mededeling dat het tijd is om te slapen. Daardoor werd ik vanmorgen nog voor het ontbijt echter verrast met de prangende vraag om hét boek voor te lezen. Let’s get it over with.

Eigenlijk is het begin het allerergst. Want, dat die zaadjes in papa’s buik wonen en die eitjes in mama’s buik… da’s niet heel spannend. Maar… hoe komt dat spul bij elkaar? Ja, ’t is natuurlijk niet dat ik dat niet weet, maar hoe vind ik de balans tussen het walgelijk zoetsappige ‘knuffelen’ en het ‘elkaar-in-de-meest-uiteenlopende-standjes-volledig-uitwonen-gevolgd-door-een-van-dierlijke-geluiden-vergezeld-hoogtepunt’?

Het euvel loste zichzelf op. De spanningsboog van kleuter is kort en toen ik politiek correct probeerde een gulden middenweg te vinden tussen bovenstaande uiteenzettingen bladerde kleuter door naar de bevruchting zelf. Kon ik mooi volstaan met het gedeelte van het eitje en het zaadje die (na het zwemmen van de wedstrijd van hun leven) samen een baby worden, één en ander vergezeld van beeldmateriaal uit het boek.

Misschien had ik beter toch de bijbel kunnen meenemen. Maria’s onbevlekte ontvangenis is natuurlijk een treurige en leugenachtige maar wel beschaafde wijze der bevruchting…

Ik ga me nu vast psychisch voorbereiden op het moment dat kleuter uit school komt met de – op vol volume over het schoolplein klinkende – vraag: “Mama, wat is n**ken?’