Refurbished 2.0

In het nieuws vandaag:

“Hoofdtransplantatie binnen twee jaar mogelijk.“

Een Italiaanse wetenschapper stelt dat het binnen twee jaar mogelijk is om het hoofd van mensen naar een nieuw lichaam te transplanteren. (lees verder op Nu.nl)

Volgens deze wetenschappers kan iemand, wiens lichaam is verwoest door bijvoorbeeld een spierziekte of kanker, op deze manier worden genezen.

In het artikel wordt vervolgens kort het proces rondom hoofdtransplantaties uiteengezet, waarna de schrijver eindigt met ethiek als struikelblok. Want ja, hoe knap het ook allemaal is wat ze steeds weer lijken te kunnen op het medisch vlak, negatieve reacties hou je natuurlijk altijd. Ben je nog wel jezelf als je hele lichaam van iemand anders is? Als je lichaam je tempel is, hoe ga je dan om met de moskee van een ander? Wat te doen als (nieuw) lichaam en geest totaal andere opvattingen hebben? En hoe bizar is de gedachte dat het lichaam van jouw bloedmooie overleden echtgeno(o)t(e) voortaan regelmatig wordt bemind¹ door iemand anders!

Echter, terugdenkend aan mijn vorige post over het prachtige woord “backpfeifengesicht” (lijders aan ‘een gelaat om te ruïneren’²) zie ik ook veel positieve kanten!

Ik stel me zo voor dat een databank wordt opgezet met gegevens van lichamen en hoofden, corresponderend met lichamen in een enorme warehouse slash koelcel. Een moderne website met uitgebreide geïntegreerde zoekfunctie om optimale zoekresultaten te bemachtigen. Op die manier wordt de ontevreden mens in staat gesteld om bijvoorbeeld het hoofd te vinden van zijn/haar keuze, met de juiste uitstraling, symmetrische features, de ideale bonestructure of één of meerdere van de zeven schoonheden. Hetzelfde geldt voor het gewenste lichaam met optimale lengte, perfecte verhoudingen, voldoende sexappeal of juist die felbegeerde one-pack die je tegenwoordig overal ziet. Ook moet het (eventueel tegen een meerprijs) natuurlijk mogelijk zijn om te kiezen voor religie-gerelateerde extra’s als maagdelijkheid, (on)besneden onderdelen of zelfs halal.

Waar ooit het programma Extreme Make-over nog het gesprek van de dag was, wordt het aanpassen van lichaam en hoofd straks even gewoon als het online bestellen van schoenen. Daarnaast voorzie ik een enorme kostenbesparing alsmede een verminderde belasting van het milieu als we dode lichamen voortaan niet meer cremeren, maar recyclen. We zouden die eerdergenoemde warehouse slash koelcel dan ook heel goed kunnen plaatsen nabij een gemeentelijke stortplaats aangezien het concept ‘Wecycle’ in optima forma wordt nageleefd.

Aangezien ik niet medisch onderlegd ben, maar toevalligerwijs momenteel wel in de modebranche werkzaam ben, ga ik me op voorhand vast toeleggen op een nieuwe lijn coltruien en sjaals. Want dat naadje…

¹ geneukt, uitgewoond, volgeyoghurt etc – maar dit is een keurig blog, dus zulke woorden gebruiken we hier natuurlijk niet

²: ‘een bek om op te slaan’