Vinketering

bron: hln.be

Hoewel nagenoeg iedereen die een beetje meetelt in de maatschappij – ruwweg in de leeftijdscategorie 8 tot 88 jaar – zich tegenwoordig enkel verplaatst met mobiele telefoon vergroeid aan de hand in zijn of haar nabijheid, zorgen ontvangen oproepen en berichten voor sommigen nog immer voor transpiratie des perineums¹.

Zo heeft een significant percentage van mobielbellende individuen een zekere angst voor onbekende afzenders, enerzijds bellend met een onbekend nummer, anderzijds afkomstig van een zogenoemde anonieme oproep. Vaak is de achterliggende gedachte dat deze partij bijvoorbeeld een – voor de gebelde ongewenst – marketingdoeleinde zou kunnen hebben, zoals een energiemaatschappij met een fantástisch aanbod, stichting Dierenlot met een tranentrekkend verhaal, of de uitgever van een tijdschrift waar u ooit een blauwe maandag een proefabonnementje op had.

Een ander – deels overlappend – aantal smartphonegebruikers ervaart pure stress bij ontvangst van een tekstbericht via de bij velen bekende berichtenapplicatie Whatsapp. Bij de schrijver van het bericht verschijnen immers blauwe vinkjes in beeld nadat ontvanger het gelezen heeft, waarna de strijd kan beginnen tussen de (irreële) verwachtingen van verzender versus de mate waarin de ontvanger aan deze verwachtingen kan of wil voldoen.

Dan is er uiteraard nog het óneerlijke aanbod, zoals bijvoorbeeld onze lieve vrienden van Microsoft, die ons in gebroken Engels komen attenderen op het grote probleem met onze computer en laten zíj nu de expert zijn die dat kunnen oplossen. Daar hoeft u zelfs geen woorden aan vuil te maken, dan kunt u ophangen zonder beleefdheidsvormen en excuses. Zij weten namelijk dat ú weet dat hun aanbod niet voortkomt uit uw vraag en zullen nimmer beledigd zijn als u direct afhaakt. Mochten ze dat wel zijn, dan krijgt u daar niets van mee; u hing immers al op!

Mensen die onherkenbare of anonieme bellers in de kou laten staan, gaan er dus bij voorbaat van uit dat deze afzender iets slechts in de zin heeft. Daarnaast zien ze zichzelf kennelijk niet in staat om deze beller – die slechts één knop verwijderd is van verdwijning in het luchtledige – kordaat doch beleefd mee te delen dat ze simpelweg geen behoefte hebben aan deze interactie. Verbazingwekkend en in groot contrast met de mondigheid van de meeste individuen tijdens vergaderingen, bij een tienminutengesprek met de leerkracht van hun onschuldige bloedjes of bijvoorbeeld op sociale media.

Mocht u zich onder de mensen bewegen die zich onder druk gezet voelt door een stel blauwe vinkjes, dan zou u er goed aan doen uw sociale kring vermanend toe te spreken. Zie het als een oefening, voor het afhandelen van een anoniem belletje…

1: het zweet in de bilnaad